«Νὰ ὑπερασπιζόμαστε πάντοτε τὴν Ἀλήθεια» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα 7/11/21
Μνημονεύουμε, ὅπως ἀκοῦτε καὶ ἐσεῖς καθημερινά, τοὺς Ἁγίους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀνὰ τοὺς αἰώνας στὴν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ συναντοῦμε καθημερινὰ πολλοὺς Ἁγίους τῆς Εὐρώπης: Ἁγίους τῆς Ὁλλανδίας, τῆς Γερμανίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἱσπανίας, τῆς Ἰρλανδίας, τῆς Σκωτίας, τῆς Ἀγγλίας, Ἁγίους τοῦ Βελγίου, τῆς Ἑλβετίας. Ἁγίους οἱ ὁποῖοι ἔλαμψαν μέσα στὴν Εὐρώπη ἡ ὁποία σήμερα ἔχει βυθιστεῖ μέσα στὴν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ καὶ τοῦ προτεσταντισμοῦ, καὶ οὐσιαστικά, στὴν εἰδωλολατρία. Στὴν λατρεία τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ χρήματος, καὶ στὴν δαιμονολατρία τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καὶ τῆς μαγείας ποὺ δυστυχῶς, ἔχει κυριαρχήσει στοὺς Εὐρωπαίους.
Γιατί ἄραγε συνέβη αὐτό; Γιατὶ ἀκριβῶς, δὲν ὑπερασπίζονταν τὴν Ἀλήθεια, καὶ κάποια στιγμὴ τὴν ἔχασαν. Γιατὶ ἡ Ἀλήθεια, ἡ αὐτοαλήθεια ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, ὅταν δὲν τιμᾶται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ἄνθρωποι ὅταν τὴν διώχνουν ἀπὸ τὴν ζωή τους, ὅταν δὲν θέλουν τὴν Ἀλήθεια, συμβαίνει ὅ,τι συνέβη μὲ τοὺς Γαδαρηνούς, ποὺ ζήτησαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ φύγει ἀπὸ τὰ μέρη τους, καὶ ἔφυγε. Ἔτσι λέει καὶ ἕνας συγχρονος Ἅγιος, ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, «ἡ Εὐρώπη ἀναδείχθηκε ὡς μία σύγχρονη χώρα τῶν Γαδαρηνῶν καὶ ἔδιωξε τὸν Χριστό, καὶ ἔβαλε στὴν θέση τοῦ Θεανθρώπου τὸν ἄνθρωπο»· καὶ τώρα, βεβαίως, ἔχει βάλει τὸν σατανά. Γιατὶ ἄν βάλεις ὡς κέντρο τὸν ἑαυτό σου, τὸν ἄνθρωπο, τελικά, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, «γίνεσαι ὑπάνθρωπος, καὶ τελικά, ἀπάνθρωπος καὶ ὑποτάσσεσαι, τελικά, στὸν ἀρχέκακο διάβολο».
Αὐτὸ τὸ λέω καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους, ποὺ βλέπουμε τὴν πίστη καθημερινὰ νὰ φθίνει, καὶ τοὺς ναοὺς νὰ ἀδειάζουν, καὶ βλάσφημα μέτρα νὰ λαμβάνονται συνεχῶς τὰ ὁποῖα εἶναι ἀντίθετα μὲ τὴν Ἀλήθεια. Ἐμεῖς δὲν μποροῦμε παρὰ νὰ λέμε πάντα τὴν Ἀλήθεια, ὅτι ὁ χῶρος δηλαδὴ τοῦ ναοῦ, εἶναι χῶρος γεμάτος μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Καὶ δὲν ἐπιτρέπεται κανεὶς νὰ βλασφημεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μὲ τὸ νὰ λέει ὅτι ὑπάρχει φόβος μέσα σὲ αὐτὸν τὸν Ἅγιο χῶρο νὰ μολύνεις τὸν ἀδελφό σου ἤ νὰ μολυνθεῖς ἀπὸ αὐτόν, ἀφοῦ ἐπιτέλους, μεταξύ μας εἶναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Θὰ ἐπιτρέψει ποτὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο νὰ μολύνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον; Ἄν θέλει ὁ Θεὸς νὰ πεθάνουμε ἀπὸ μία ἀσθένεια, ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἀσθένεια, θὰ πεθάνουμε. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν δικαιολογεῖ ἐμᾶς νὰ λέμε αὐτὰ τὰ βλάσφημα πράγματα, καὶ νὰ παίρνουμε βλάσφημα μέτρα μέσα στὸν χῶρο ποὺ εἶναι καθαγιασμένος.
Καὶ ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, τὰ πάντα εἶναι ἁγιασμένα, ἀκόμα καὶ ὁ ἀέρας ὁ ὁποῖος ἁγιάζεται καὶ μὲ τὸ θυμίαμα, καὶ μὲ τὶς προσευχές, καὶ ὅπως εἴπαμε, μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ποὺ ἐμπιμπλᾶ ὅλον τὸν χῶρο τοῦ ναοῦ, καὶ κατοικεῖ καὶ μέσα μας. Ὅταν κοινωνοῦμε, θεωνόμαστε, ἀλλοιωνόμαστε καὶ γινόμαστε πῦρ, Θεῖο πῦρ. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος ὁ θεωμένος ποὺ ἔγινε ὅλος πῦρ - «Θεοῦ τὸ Σῶμα, καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει», λέμε στὶς προσευχές μας, «θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει ξένως»- μπορεῖ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος νὰ μεταδώσει ἤ νὰ λάβει κάποια ἀσθένεια; Τίποτα ἀπὸ αὐτά, λοιπόν, δὲν ἰσχύει. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνελεύθερα μέτρα, θὰ πρέπει νὰ γίνουν ἕνα ἀντικείμενο ἀντίστασης ἀπὸ ἐμᾶς. Καὶ ἀξίζει μεγάλος ἔπαινος στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀντιστέκονται σ’ αὐτὴν τὴν προσβολὴ τοῦ κατ’ εἰκόνα, στὸ αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου τὸ ὁποῖο προσβάλλεται ὄντως βάναυσα, μὲ αὐτὰ τὰ ὑγειονομικὰ μέτρα τοῦ ὑγειονομικοῦ φασισμοῦ· τῆς ὑγειονομικῆς δικτατορίας ποὺ ζοῦμε τώρα. Γιατὶ καὶ οἱ ἀνθρώπινοι νόμοι λένε ὅτι καμμία ἰατρικὴ πράξη δὲν μπορεῖ νὰ γίνει σὲ ἕνα ἄνθρωπο χωρὶς τὴν συγκατάθεσή του, χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ τὸ θέλει.
Καὶ τώρα, ἔτσι τελικά, ἐκβιαστικὰ ἐπιβάλλουν αὐτὸ τὸ ἐμβόλιο-διαβόλιο εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ τοὺς ἀπειλοῦν μὲ στέρηση τοῦ μισθοῦ τους, καὶ τὸ ἔκαναν σὲ κάποιους, στοὺς ὑγειονομικούς, καὶ σὲ κάποιους ἄλλους ἀπειλοῦν ὅτι θὰ τὸ κάνουν. Καὶ ὅλο αὐτό, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μιὰ προσβολὴ στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, γιατὶ κατ’ ἐξοχὴν στοιχεῖο τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, εἶναι τὸ αὐτεξούσιο, εἶναι ἡ ἐλευθερία. Καὶ τὸ κράτος τώρα ποὺ δὲν σέβεται τὴν ἐλευθερία, οὐσιαστικὰ εἶναι ἕνας εἰκονομάχος. Εἶναι μία προσβολὴ ἐνάντια στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι ὁ κάθε ἄνθρωπος.
Ἐπαινοῦμε τοὺς ὑγειονομικοὺς ποὺ ἀντιστέκονται, καὶ τοὺς δίνουμε θάρρος, καὶ τοὺς λέμε νὰ συνεχίσουν νὰ ἀντιστέκονται. Καὶ τοὺς θαυμάζουμε, καὶ προσευχόμαστε γιὰ αὐτοὺς καὶ ὅσο μποροῦμε θὰ τοὺς βοηθήσουμε, θὰ τοὺς στηρίξουμε. Καὶ ὅποιους ἄλλους θὰ διωχθοῦν, γιατὶ ἀντιστέκονται σὲ αὐτὴν τὴν φασιστικὴ δικτατορία, ποὺ μὲ πρόφαση τὴν ὑγεία, ἐπιβάλλεται παγκοσμίως.
Εὔχομαι ὅλοι μας νὰ εἴμαστε πάντοτε μὲ τὴν Ἀλήθεια, μὲ τὸν Χριστό μας δηλαδή, καὶ νὰ τὴν ἀγαπήσουμε καὶ νὰ θυσιαστοῦμε· νὰ ἀγωνιστοῦμε καὶ νὰ θυσιαστοῦμε γι’ αὐτήν. Νὰ ἀγωνιστοῦμε ἐνάντια στὴν ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ποὺ γίνεται μὲ ὅλη αὐτὴ τὴ μασκοφορία, καὶ ὅλη αὐτὴ τὴν καταστρατήγηση τῶν θεμελιωδῶν προσωπικῶν ἐλευθεριῶν, καὶ εὔχομαι ὅλοι, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ πορευτοῦμε στὴν Οὐράνια Βασιλεία Του.
Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξα πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
